Miasto zaginionych dzieci

Połączenie dwóch niepowtarzalnych reżyserskich wrażliwości – Marca Caro i Jeana-Pierre’a Jeuneta – przyczyniło się do powstania równie niepowtarzalnego filmu. Miasto zaginionych dzieci to widowisko o jedynej w swoim rodzaju estetyce i atmosferze, w czym wielka zasługa świetnie obsadzonych aktorów charakterystycznych, nagrodzonej Cezarem scenografii autorstwa Jeana Rabassego oraz muzyki ulubionego kompozytora Davida Lyncha, Angelo Badalamentiego. Wspólnie wykreowali oni fascynującą, groteskową baśń, pokręcony i frapujący świat, wariację na temat motywu Frankensteina, a jednocześnie melancholijne, dzikie i romantyczne science fiction. W filmie poznajemy losy ekscentrycznych i zarazem nieszczęśliwych postaci – takich jak samotny naukowiec, który z rozpaczy porywa okoliczne dzieci, by stworzyć dla siebie rodzinę, czy osiłek o złotym sercu (Ron Perlman), podróżujący w poszukiwaniu odebranej mu najbliższej osoby.

Katarzyna Kebernik

Marc Caro i Jean-Pierre Jeunet to francuski duet reżyserski, który wniósł do kina autorską wizję, łącząc surrealizm z niezwykłą dbałością o detale. Ich pełnometrażowym debiutem, który odniósł duży sukces, było Delicatessen (1991), czarna komedia osadzona w postapokaliptycznej rzeczywistości. Jeszcze większe uznanie przyniosło im Miasto zaginionych dzieci (1995), pełne barokowej wyobraźni i wizualnej precyzji. Po tym filmie ich drogi się rozeszły – Jeunet odniósł sukces dzięki kultowej Amelii (2001), a Caro skupił się na animacji i efektach specjalnych.