Gérard Philipe, ostatnia zima Cyda

Obdarzony chłopięcą urodą, namiętnie szukający wyzwań i przygód, pełen – zdawałoby się niewyczerpanej – energii: Gérard Philipe (1922–1959) po dziś dzień symbolizuje młodość. Ten wspaniały aktor sceniczny i filmowy, niezapomniany Fanfan Tulipan, którego ekranowe przygody w samej Francji zobaczyło siedem milionów widzów jest także patronem sali Gerard w Kinie Muranów.

Ostatnia zima Cyda, dokument o przedwcześnie zmarłym artyście (odszedł u szczytu popularności, mając zaledwie 37 lat), przypomina niezwykłą biografię Philipe’a, który młodzieńczy urok łączył z głęboką dojrzałością. Ten złożony z bezcennych materiałów archiwalnych film ukazuje wszystkie jego role: wybitnego aktora, gwiazdora filmowego, działacza francuskiego ruchu oporu i niezmordowanego aktywisty, który wielokrotnie wędrował za żelazną kurtynę (w dokumencie Patricka Jeudy wypatrzeć można Pałac Kultury).Mówiono, że gładko przechodzi od ról słonecznych do mrocznych, od występów w filmach mistrzów (René Clair, René Clément, Marcel Carné) do kina przygodowego. „Był tak dobrym aktorem, że nawet koń uwierzył, że jest wytrawnym jeźdźcem” – żartowano nie bez podziwu. Ostatnie tygodnie życia spędził w łóżku, pracując. Wierzył, że jego problemy zdrowotne to tylko przejściowa niedyspozycja. Gérard Philipe, ostatnia zima Cyda powstał w setną rocznicę urodzin gwiazdora, a swoją premierę miał na festiwalu w Cannes. Właśnie tu przyszedł na świat Philipe – nic więc dziwnego, że związał swoje życie z kinem.