Księżniczka Mononoke

Z wielu względów właśnie Księżniczka Mononoke bywa uznawana za szczytowe osiągnięcie Hayao Miyazakiego. Ten proekologiczny, pełen różnorodnych postaci animowany fresk unika jednoznacznych wniosków. Skupia się raczej na zadawaniu trudnych pytań: o relację człowieka z przyrodą, o wpisaną w naturę przemoc czy o granice podziałów na dobro i zło. Jesteśmy w XV-wiecznej japońskiej wiosce. Młody książę Ashitaka zostaje zaatakowany i przeklęty przez demona w ciele dzika. Żeby znaleźć ratunek, wyrusza do krainy leśnych bóstw, a po drodze trafia do miasteczka żyjącego z wyrębu drzew. Łącząca dwa żywioły – niszczycielski pęd ludzkości i dziki zew przyrody – fabuła przypomina Avatara. Jednak Księżniczka Mononoke jest od niego znacznie subtelniejsza – i w wymowie, i w korzystaniu z cyfrowych metod pracy. To pierwszy film Miyazakiego, w którym użyto technik animacji 3D, ale tylko w momentach, które tego wymagały dla oddania niesamowitości leśnych stworzeń.

Igor Kierkosz

Hayao Miyazaki (ur. 1941) jest japońskim reżyserem, animatorem i mangaką. Po ukończeniu ekonomii i nauk politycznych na Uniwersytecie Gakushuin został zatrudniany jako animator. Wtedy też spotkał Isao Takahatę, z którym w 1985 roku założył studio Ghibli. Jego twórczość jest rozpoznawana i ceniona na całym świecie, o czym świadczy między innymi Oscar za animację Spirited Away: W krainie bogów (2001).