Obrazy starego świata

Hipnotyzujący, niemal surrealistyczny portret znikającego świata górskich wiosek, ludzi, którzy egzystują zawieszeni poza czasem, odporni na wiatr politycznych zmian. „Są zakorzenieni w swojej ziemi. Gdyby ich przesadzić, zginęliby”, jak mówi motto tego najbardziej znanego filmu Dušana Hanáka.

Słowacki reżyser dotarł do nich śladem Martina Martinčka, fotografa, który zawędrował do wiosek położonych wysoko w Tatrach. Hanák oddaje głos ich mieszkańcom – chłopu z bezwładnymi nogami czy mężczyźnie marzącemu o podróżach kosmicznych. Stawia im pytania o sens życia, w intymnych ujęciach wpatruje się w ich twarze – znaczone głębokimi bruzdami, ale zarazem twarde i żywotne. Ten hołd dla mądrości starych pokoleń, prostoty i witalności zestawiony jest ze scenami miejskimi, kadrami ukazującymi nowego człowieka – wykorzenionego, mobilnego, podatnego na wpływy.

Pozornie apolityczne Obrazy starego świata rozzłościły władze w Pradze, wskutek czego film przeleżał na cenzorskiej półce kilkanaście lat.

Mariusz Mikliński

???