Parasolki z Cherbourga

Prawdopodobnie jeden z najbardziej ikonicznych francuskich filmów, którego poszczególne sceny na długo zostają pod powiekami. Rozkochany w amerykańskich musicalach Jacques Demy jako jeden z nielicznych europejskich twórców rozgryzł, na czym polega piękno gatunku. Siłą Parasolek z Cherbourga jest zatem historia większa niż życie, emocje wyśpiewane z sercem na dłoni i wykonawcy, którzy nie boją się otrzeć o przesadę. Geneviève (eteryczna Catherine Deneuve w jednej ze swoich najwspanialszych ról) kocha Guya jakby jutra miało nie być. I rzeczywiście – ich wspólna przyszłość stoi pod znakiem zapytania, gdy chłopak dostaje powołanie do wojska. W małym, niemal baśniowym Cherbourgu para przeżywa ostatnie chwile przed rozłąką, która zmieni ich życie na zawsze. Patos Demy’ego jest dostojny i oprawiony Technicolorem, a odwaga reżysera w celebracji rzeczy banalnych sprawia, że Parasolki z Cherbourga są jednym z najgłębiej przeżywanych filmów wszech czasów.

Patrycja Mucha

Jacques Demy (1931–1990) był wybitnym reżyserem francuskiej nowej fali. Chociaż jest dzisiaj najbardziej znany z dwóch musicali z lat 60., wyreżyserował też dramaty, takie jak Lola (1961) i Zatoka aniołów (1963), a także filmy baśniowe. Cały jego dorobek tworzy unikatowy filmowy wszechświat, w którym postacie z jednego filmu często pojawiają się albo są wspomniane w innym.