Stop Making Sense

Według wszelkich źródeł: najlepszy film koncertowy w historii kina. Jonathan Demme (Milczenie owiec), mistrz dokumentów muzycznych, jest bliski perfekcji w przekładaniu na ekran emocji towarzyszących scenicznej ekstazie. W Stop Making Sense zadanie było jednak łatwiejsze: gdy w centrum stoi David Byrne, kamera zdaje się samoistnie dostrajać do jego energii. Lider Talking Heads jest zresztą od dekad spowinowacony z kinem i wyczuwa jego potrzeby (dwa lata później, w 1986 roku, sam wyreżyseruje Prawdziwe historie, które pokazujemy w sekcji musicalowej). Rusza się jak wytrawny tancerz, ma smykałkę do wizualnej ekstrawagancji (to na potrzeby tych koncertów przywdziewał słynny, ogromny szary garnitur), a całość została nakręcona w Hollywood i pomyślana jako widowisko w budowie. W filmie można usłyszeć wszystkie hity Talking Heads – Burning Down the House, Once in a Lifetime, Girlfriend Is Better czy This Must Be the Place (Naive Melody) – przekształcone w musicalowe numery. 

Patrycja Mucha

Jonathan Demme (1944–2017) był amerykańskim reżyserem i scenarzystą, który rozpoczął swoją karierę od współpracy z producentem filmów klasy B Rogerem Cormanem. Najbardziej znany jest z dwóch filmów będących połączeniem komedii, romansu i akcji, Dzika namiętność (1986) i Poślubiona mafii (1988), a także z thrillera psychologicznego Milczenie owiec (1991), za który zdobył Oscara. Wyreżyserował też kilka filmów koncertowych, z których najbardziej ceniony jest Stop Making Sense (1984).

Rekonstrukcja 4K z 2023 roku.