Perwersyjne rarytasy w sam raz na wieczór. Sekcja Klasyka o północy

Oto zwyrolskie filmy i osobliwe perły z odmętów popkultury, które najlepiej oglądać po zmroku. Naszym zdaniem klasyka nie musi być szacowna i nie wszystko złoto, co warsztatowo bez zarzutu. Bo można cały dzień oglądać Ważne Filmy z Historii Kina, ale warto czasem popuścić pasa i pozwolić sobie na zupełnie inną przyjemność – zwłaszcza, gdy „ciemno już, gasną wszystkie światła”. Zapraszamy na Klasykę o północy w ramach Timeless Film Festival Warsaw.

Wieczorne seanse zapewnią Wam całe spektrum wrażeń: od licealnej dżungli rządzonej przez Królową Os, przez teksański horror, po szalone eksperymenty. Zapnijcie pasy!

Na start polecamy film, który – nie do wiary – właśnie kończy 20 lat, a jego nową wersję można właśnie oglądać w kinach. Kultowe Wredne dziewczyny (Mean Girls, reż. Mark Waters, USA 2004) to jeden z najważniejszych filmów milenialskich i znakomite przetworzenie klasycznego kina o dojrzewaniu, które toczy się wokół pierwszych miłości, szkolnej stołówki i imprez z czerwonymi kubeczkami. Oto prawdziwy horror, o którym wszyscy chcemy zapomnieć: czasy liceum.

Słynnym motywem powracającym we Wrednych dziewczynach jest pędzący na łeb na szyję autobus, który kilkukrotnie wzbudza grozę osób, które o mało co pod niego nie wpadły. Podobnie złowieszczym pojazdem okazuje się kosiarka, która jest przyczyną pulpowej intrygi w Dziewczynie z kawałków (Frankenhooker, reż. Frank Henenlotter, USA 1990) – filmie o 30 lat wyprzedającym Oscarowe Biedne istoty. Jest to wszak opowieść o dziewczynie na nowo powołanej do życia, która w ramach nowej egzystencji odzyskuje podmiotowość, ubrana jednak w b-klasową radochę zamiast artystycznych ambicji.

Daniem głównym sekcji są perwersyjne, autorskie albo śmieciowe filmy grozy, które opracowują lęki na różne sposoby. Z jednej strony legendarna (i kończąca w tym roku 50 lat!) Teksańska masakra piłą mechaniczną (The Texas Chain Saw Massacre, reż. Tobe Hooper, USA 1974) majstersztyk lat 70. i jeden z najstraszniejszych filmów wszech czasów, który udowadnia, że najgorsze rzeczy nie spadają na Ziemię z kosmosu, ale już po niej pełzają.

W tej sekcji nie mogłoby zabraknąć także klasyka body horroru, czyli Davida Cronenberga, z jego nonszalanckim podejściem do materii ludzkiego ciała. W Skanerach (Scanners, Kanada 1981) – filmie o niebezpiecznych outsiderach potrafiących wnikać do cudzych umysłów – są i współczesne lęki przed praniem mózgu, i klasyczne gore, prosto od mistrza gatunku.

Zwieńczeniem przygód pełnych grozy jest żelazny ejtisowy klasyk i jeden z najbardziej radośnie obraźliwych „midnight movies” XX wieku. Toksyczny mściciel (The Toxic Avenger, reż. Michael Herz, Samuel Weil, USA 1984) ma wielu miłośników i miłośniczek, wszak jest to film o superbohaterze z przypadku, który ratuje świat w tiulowym tutu. Podpisany przez legendarne studio Troma jest jednym z najchętniej oglądanych komediowych horrorów wszech czasów.

Amatorzy i amatorki kina grozy będą zadowoleni: Teksańską masakrę…, Skanerów i Toksycznego mściciela będzie można obejrzeć także w ramach piątkowego maratonu horrorów. Ci i te z Was, którzy lubią przyjemności eklektyczne, na pograniczu gatunków i dziko rozpasane, mogą tej samej nocy zdecydować się na seans The Movie Orgy Joe Dantego (USA 2009) – unikatowego montażu starych filmów, programów telewizyjnych i reklam zestawionych ze sobą w ironiczno-absurdalnym kluczu.