Klasyka o północy: Maraton horrorów

Teksańska masakra piłą mechaniczną

Podobnie jak Noc żywych trupów (1968), inny kluczowy współczesny horror, Teksańska masakra piłą mechaniczną rozpoczyna się od wycieczki samochodem na cmentarz: Sally Hardesty, jej chłopak oraz brat na wózku inwalidzkim wraz z dwójką przyjaciół odwiedzają grób dziadka w Teksasie. W drodze powrotnej zabierają nieprzyjemnego autostopowicza, ale dopiero gdy zatrzymują się w opuszczonym domu rodziny Hardestych sprawy przybierają naprawdę zły obrót. Resztę filmu można podsumować legendarnym sloganem: „Kto przeżyje – i co z nich zostanie?”. Żartobliwe hasło i sensacyjny tytuł są jednak mylące: filmowi daleko do kampowej krwawej sieczki w stylu Herschella Gordona Lewisa. Arcydzieło Tobe’a Hoopera jest jednym z najbardziej inteligentnych i ambitnych horrorów, jakie kiedykolwiek nakręcono. Wyjątkowo przerażające doświadczenie łączące elementy filmu dokumentalnego i awangardowego.

Veikko Suvanto

Skanerzy

Skanerzy. Osoby o zaburzonej pracy synaps, potrafiące wnikać do cudzych umysłów. Cudowne dzieci, potworni outsiderzy. Stanowiący zagrożenie zarówno dla samych siebie, jak i innych. Jeden z nich, Cameron Vale (Stephen Lack), wiodący życie oszalałego kloszarda, zostaje zwerbowany przez korporację ConSec, aby powstrzymać potężnego i niebezpiecznego telepatę – Darryla Revoka (Michael Ironside). Thriller science fiction Davida Cronenberga pozwala wyobrazić sobie, jak mogłaby wyglądać filmowa seria o X-Menach, gdyby była kręcona przez twórców innego kalibru. Kanadyjczyk opowiedział komiksową z ducha fabułę w typowym dla siebie stylu – z naukowym chłodem i rzeźniczą dosadnością. Ikoniczna jest już scena z głową eksplodującą pod psychicznym ciśnieniem, będąca majstersztykiem praktycznych efektów gore. To również sugestywna ilustracja artystycznej postawy Cronenberga, który niczym skaner chciałby zdetonować widzowi mózg.

Piotr Mirski

Toksyczny mściciel

Toksyczny mściciel to obok Różowych flamingów i Martwego zła jeden z najbardziej radośnie obraźliwych „midnight movies” XX wieku. Jednym z mieszkańców Tromaville jest Melvin: kujonowaty dozorca w lokalnym klubie sportowym. Gang zbirów wymyśla okrutny żart, który kończy się fatalnie, a Melvin zostaje wyrzucony z okna na trzecim piętrze i wpada do kadzi z toksycznymi odpadami. Następuje jednak nieoczekiwana metamorfoza. Gdy chemikalia opanowują jego ciało, Melvin zmienia się w Toksycznego Mściciela, który czyni dobro i brutalnie walczy ze złem! Emocjom nie ma końca, gdy Toxie wyrusza, by w pojedynkę zniszczyć siły, które dręczą mieszkańców Tromaville.

Prezentowany w pełnej wersji i po rekonstrukcji, kończący w tym roku 40 lat Toksyczny mściciel to jeden z najsłynniejszych komediowych horrorów z lat 80-tych.

źródło opisu: American Genre Film Archive