Pixote

Oto, co zostało z filmowej rewolty Jeana Vigo: grupka zbuntowanych dzieciaków, dla których nikt nie widzi już ratunku. Pierwsza połowa Pixote dzieje się w zakładzie poprawczym i jest przerażająca w swojej wizualnej dosłowności. Kible są zawsze niedomyte, jedzenie paskudne, ubrania dziurawe. Gwałty jednych chłopców na drugich, upokarzanie i pobicia mają status codziennych rytuałów. Pixote z przyjaciółmi wykorzystują nadarzającą się nagle okazję i uciekają do São Paulo, gdzie – co wydawało się niemożliwe – życie jest jeszcze trudniejsze. Nakręcony w dokumentalnym stylu Pixote jest elegią o wszystkich porzuconych dzieciach, których przyszłość jest przesądzona i maluje się ciągle w tych samych, ciemnych barwach. Pała ze sprawowania to przy filmie Héctora Babenki miły obóz harcerski. Wstrząsający klasyk brazylijskiego kina po drobiazgowej rekonstrukcji obrazu i dźwięku.

Patrycja Mucha

Héctor Babenco (1946–2016) był brazylijskim reżyserem i scenarzystą. Urodził się w Argentynie jako syn żydowskich emigrantów z Ukrainy i Polski. Swoje umiejętności filmowe zdobył w latach 60. w Europie, gdzie pracował między innymi w rzymskim studiu Cinecittà. Zadebiutował w roku 1973 filmem fabularnym Fabuloso Fittibaldi, a w roku 1981 nakręcił swoje arcydzieło Pixote. Międzynarodową sławę przyniósł mu Pocałunek kobiety pająka (1985), za który dostał nominację do Oscara za najlepszą reżyserię.

Rekonstrukcja wykonana przez The Film Foundation’s World Cinema Project i Cineteca di Bologna w L’Immagine Ritrovata we współpracy z HB Filmes, Cinemateca Brasileira i JLS Facilitações Sonoras. Rekonstrukcja sfinansowana przez Hobson/Lucas Family Foundation.

partner medialny