Ukrzyżowani kochankowie

W samym 1954 roku Mizoguchi zrealizował trzy filmy, w tym dwa osadzone w przeszłości i pokazywane na Timeless: Zarządcę Sansho oraz Ukrzyżowanych kochanków. Szybkie tempo pracy nie wpłynęło na ich jakość. Oba należą do kanonu japońskiego kina i zachwycają rozwiązaniami plastycznymi, delikatnością oraz siłą stylu reżysera. Ukrzyżowani kochankowie, adaptacja XVIII-wiecznego utworu Monzaemona Chikamatsu, opowiadają o żonie skąpego drukarza i jego pomocniku, którzy w wyniku serii nieporozumień zostają podejrzani o zdradę. Odrzuceni przez społeczeństwo, muszą uciekać przed feudalną przemocą. Sposób narracji Mizoguchiego – długie ujęcia, płynna kamera, staranna inscenizacja równoczesnych wydarzeń na kilku planach, oszczędny montaż – wynikają zdaniem japońskiego krytyka Tadao Sato ze skupienia reżysera na aktorach i dbałości o spójność ich ekspresji. W efekcie przedstawiona w filmie historia miłosna staje się bolesną, intymną podróżą pełną szlachetnego piękna.

Sebastian Smoliński

Kenji Mizoguchi (1898–1956) był japońskim reżyserem. Zrealizował około stu filmów od 1923 do 1956 roku, ale zyskał międzynarodową sławę dopiero pod koniec swojej kariery. Powracającym tematem w jego twórczości była sytuacja społeczna kobiet w Japonii, zarówno w przeszłości, jak i w czasach współczesnych. Do jego najbardziej znanych filmów należą Opowieść o późnych chryzantemach (1939), Życie O’Haru (1952) i Opowieści księżycowe (1953).

Rekonstrukcja wykonana przez Kadokawa Corporation i The Film Foundation w Cineric, Inc. w Nowym Jorku (dźwięk opracowany przez Audio Mechanics), i przy współpracy The Japan Foundation. Specjalne podziękowania dla Masahiro Miyajimy i Martina Scorsesego za konsultację.