Anima. Mistrzowie polskiej animacji

Po pokazach spotkanie z Jerzym Armatą, autorem książki Anima. Mistrzowie polskiej animacji (EGoFILM, 2025). 

Polski film animowany zawsze miał mocną pozycję na arenie międzynarodowej, o czym świadczy wiele trofeów na najbardziej prestiżowych festiwalach. W latach 60., 70. i 80. ubiegłego wieku prym w animacji wiedli Jan Lenica, Walerian Borowczyk, Witold Giersz, Daniel Szczechura, Mirosław Kijowicz, Kazimierz Urbański, Ryszard Czekała, Julian Józef Antonisz, Jerzy Kucia i Zbigniew Rybczyński, a później Piotr Dumała, Tomasz Bagiński, Dorota Kobiela czy Mariusz Wilczyński. Polską szkołę animacji ceniono – i ceni się nadal – na świecie równie wysoko, jak tę „właściwą” szkołę polską spod znaku Andrzeja Wajdy, Andrzeja Munka, Jerzego Kawalerowicza czy ich kontynuatorów – Krzysztofa Kieślowskiego, Agnieszki Holland, Pawła Pawlikowskiego.

Anima. Mistrzowie polskiej animacji to publikacja, która obejmuje całościowo dokonania rodzimej animacji autorskiej – w aspekcie historycznym i rodzajowym – poprzez omówienie twórczości jej najwybitniejszych przedstawicieli, od czasów Lenicy i Borowczyka, po artystów najmłodszych, a już mających ugruntowaną pozycję na mapie światowej animacji, czego najlepszym przykładem jest Marta Pajek.

Na początku bieżącego stulecia zrealizowałem 36-odcinkowy serial dokumentalny dla Telewizji Polskiej, zatytułowany Anima, poświęcony dorobkowi najwybitniejszych artystów rodzimej animacji. Ten album, zawierający omówienie twórczości czołowej „pięćdziesiątki” (a precyzyjniej – twórców jest 52), uzupełnione o „pięćdziesiątkę” najlepszych filmów (a precyzyjniej – filmów jest 53), to książkowe rozwinięcie tamtego pomysłu.

Jerzy Armata

PS. Podczas ubiegłorocznej edycji Timeless Film Festival Warsaw przedstawiłem Państwu „dwie dziesiątki” najlepszych polskich filmów animowanych, jedną ułożoną przez nieżyjącego już Marcina Giżyckiego, wybitnego historyka sztuki, krytyka, reżysera i pedagoga, oraz drugą – sporządzoną przeze mnie. Promocji książki towarzyszy projekcja „trzeciej dziesiątki”, zawierającej równie znakomite filmy jak dwie poprzednie.