O fokach i ludziach + Dziewczęta

Dziewczęta

Okrzyknięty „kamieniem milowym kina feministycznego”, gniewny manifest, a przy tym film pełen drapieżnego humoru. Zacierające granicę pomiędzy sztuką a życiem, formalnie nowatorskie Dziewczęta skupiają się na trzech aktorkach występujących w Lizystracie Arystofanesa. Spektakl o kobietach buntujących się przeciw mężczyznom i ich wojnom jest lustrem, w którym przeglądają się współczesne bohaterki. Grane przez Harriet Andersson, Bibi Andersson i Gunnel Lindblom koleżanki z wędrującego po kraju teatru mierzą się z niefortunnymi małżeństwami i romansami, są rozdarte pomiędzy karierą a domem, lekceważone przez trzymających władzę mężczyzn.

Dziewczęta to brawurowa satyra społeczna, polityczny komentarz i popis fenomenalnej surrealistycznej wyobraźni. Bezbłędny w diagnozowaniu problemów i portretowaniu wewnętrznych konfliktów film Mai Zetterling jest opowieścią o pragnieniu wolności i artystkach próbujących odnaleźć własny głos w świecie presji i oczekiwań. Oczywiście to nawołujące do antymieszczańskiej, kobiecej rewolty, śmiałe w mówieniu o seksualności kino nie znalazło uznania w swoich czasach i zostało zmiażdżone przez zdominowaną przez mężczyzn krytykę. Autorką jednej z niewielu pozytywnych recenzji była Simone de Beauvoir, a dziś Dziewczęta są najczęściej prezentowanym filmem z dorobku Zetterling i częścią kanonu kina szwedzkiego. 

Małgorzata Sadowska

Mai Zetterling (1925–1994) była szwedzką aktorką, reżyserką i scenarzystką. Karierę rozpoczęła jako aktorka, międzynarodowe uznanie zdobyła dzięki roli w dramacie Skandal (1944) w reżyserii Alfa Sjöberga. W latach 60. XX wieku zwróciła się ku reżyserii, w swoich filmach poruszała takie tematy jak samotność i seksualność. Jej debiut Zakochane pary (1964) wywołał kontrowersje na festiwalu w Cannes ze względu na śmiałe przedstawienie seksualności.