Dzień świstaka

Najsłynniejsza pętla czasowa w historii kina. Najbardziej urocza rola Andie MacDowell. I jedna z najbardziej ikonicznych kreacji Billa Murraya. O Dniu Świstaka można powtarzać, powtarzać i powtarzać wszystko, co już zostało powiedziane, a i tak ta komedia broni się swoim świeżym, bezpretensjonalnym wdziękiem. Tymczasem życie malkontenta Phila (Murray) wygląda całkiem inaczej – dla zblazowanego prezentera pogody czas staje w miejscu, zmuszając go do przeżywania na okrągło tego samego, znienawidzonego dnia. Mężczyzna próbuje znaleźć wyjście z koszmaru, a wraz z nim – sens życia i wszystkiego dookoła. Pytanie, czy wszyscy przypadkiem nie żyjemy w dniu świstaka, robiąc ciągle to samo rok po roku i czy to właśnie uświadomienie sobie powyższego stanu rzeczy nie jest kluczem do wyjścia z pułapki? Czy przez wieczne wybieganie myślami w przyszłość albo rozpamiętywanie przestajemy smakować teraźniejszość? I nigdy nie przeżywamy w pełni naszego „tu i teraz”?

Katarzyna Kebernik

Harold Ramis (1944–2014) był amerykańskim reżyserem, scenarzystą i aktorem, który na zawsze zmienił oblicze komedii. Współtworzył kultowych Pogromców duchów (1984) i wyreżyserował ponadczasowy Dzień Świstaka (1993), mistrzowsko łącząc humor z filozoficzną refleksją. Jego filmy, takie jak W krzywym zwierciadle: Wakacje (1983) i Depresja gangstera (1999), bawiły, ale też skłaniały do myślenia. Był również współautorem scenariusza Pogromców duchów II (1989) oraz reżyserem filmu Mężowie i żona (1996). Jego błyskotliwe, inteligentne komedie nie tylko kształtowały cały gatunek, ale także wpłynęły na innych twórców, inspirując współczesnych komików i reżyserów.