Bullitt

Quentin Tarantino w swoich Spekulacjach o kinie przytaczał branżowe opinie, zgodnie z którymi Steve McQueen nie miał zbyt wiele do powiedzenia w wielu kwestiach, ale posiadał naprawdę imponującą wiedzę o samochodach. Amerykański gwiazdor – a w wolnych chwilach także utalentowany rajdowiec – musiał czuć się na planie Bullitta jak ryba w wodzie. Film w reżyserii Petera Yatesa przeszedł do historii kina przede wszystkim ze względu na wciąż robiącą wrażenie sekwencję pościgu po krętych uliczkach San Francisco, ozdobioną stylową muzyką Lala Schifrina. Bullitt to jednak nie tylko widowiskowe sceny akcji, lecz także trzymająca w napięciu fabuła, w której centrum znajduje się twardy gliniarz (w tej roli McQueen), uwikłany w skomplikowaną intrygę z udziałem przebiegłych gangsterów i nieuczciwych polityków. Sukces Bullitta wynikał również z faktu, że film unika idealizowania doli policjantów, czym świetnie trafił w swój czas. Raptem kilka miesięcy po jego premierze policja z San Francisco rozpoczęła zawiłe śledztwo mające na celu rozwiązanie zagadki niejakiego Zodiaka…

Piotr Czerkawski

Peter Yates (1929–2011) to brytyjski reżyser, twórca filmów akcji i dramatów sportowych, umiejętnie łączących dynamiczną narrację z psychologiczną głębią. Przełomem w jego karierze był Bullitt (1968), znany ze słynnej sceny pościgu, która zmieniła sposób realizacji kina sensacyjnego. Zrealizowana trzy lata później Prywatna wojna Murphy’ego (1971), odważnie podważająca heroiczne mity wojny, to jeden z kluczowych filmów nurtu antywojennego. Dużym sukcesem okazał się też dramat sportowy Uciekać (1979), który zdobył pięć nominacji do Oscara i potwierdził talent Brytyjczyka do opowieści o dorastaniu. Filmy Yatesa wyznaczyły nowe standardy w budowaniu napięcia i realizmie, inspirując twórców na całym świecie.