Viridiana

Luis Buñuel nie mógł żyć i pracować w Hiszpanii od wybuchu wojny domowej, podczas której zamordowano tysiące artystów, m.in. jego przyjaciela Federica Garcíę Lorcę. W latach 50. Buñuel tworzył wybitne filmy w Meksyku, aż za namową przyjaciół, i cichym przyzwoleniem władz hiszpańskich, wrócił do ojczyzny i w 1961 roku nakręcił Viridianę. Jest to jedno ze spełnionych arcydzieł największego surrealisty kina, opowieść o młodej nowicjuszce, która przed złożeniem ślubów zakonnych odwiedza swojego wuja. Ten zakochuje się w niej i próbuje uwieść. Viridiana czuje się zbrukana i niegodna życia zakonnego, więc poświęca się służbie ubogim. Reżim Franco szybko pożałował swojej decyzji. Kiedy obrazoburczy film nagrodzono w Cannes, władze próbowały zniszczyć wszystkie jego kopie, a Buñuel wrócił do Meksyku. Z pewnością nie bez satysfakcji, że w ultrakatolickiej, totalitarnej Hiszpanii nakręcił obraz określany w mediach na całym świecie mianem „orgii”.

Piotr Kobus

Luis Buñuel – hiszpański reżyser surrealista, jeden z najwybitniejszych autorów kina światowego. Studiował w Madrycie, by w 1925 roku wyjechać do Paryża, gdzie nakręcił z Salvadorem Dalim Psa andaluzyjskiego i Złoty wiek. W późniejszych latach tworzył w Meksyku (Zapomniani, On), Hiszpanii (Viridiana, Tristana) i Francji (Dziennik panny służącej, Piękność dnia). Wierny tematom takim jak religia, seks i śmierć, nieustannie walczył ze skostniałymi konwenansami i demaskował obłudę mieszczańskiej moralności.

Katalog MFF Nowe Horyzonty 16. edycja